پر پرواز

وقتی یه روزایی فرا میرسه که هر کجا بگردی با کسی که الان کنارشی و به ظاهر فکر میکنی خوشی اما تمام قلب و روحت یه جای دیگه و تو تک تک کوچه پس کوچه های شهرته..ما میگردیم بیخیال از همه چی اما دنیا یه جور دیگه میشه برامون به لحطه همه چی گل و بلبله اما تهش که تموم میشه میفهمی کجایی .

پر پرواز...

تو براي من مثل باراني .. وقتي ميباري نميدانم چه كنم؟ نميدانم به كدامين سو خيز بردارم و كدامين قطره را بگيرم ، نميدانم چه كنم كه به زمين نيوفتي ، به پاي گل هرزه اي نريزي، به سنگي بر خورد نكني ، نميدانم كدامين هستي.. من چشمانم را ميبندم. چترم را سوراخ كرده ام ، تو خود بچك بر روي چشمانم من از نباريدنت وحشت دارم.
( اين متن دل نوشته ي خودم بود ببخش اگر لياقت باراني بودنت را ندارد)

پر پرواز...

توی یک دیوار سنگیدوتا پنجره اسیرندوتا خسته، دوتا تنهایکیشون تو، یکیشون مندیوار از سنگ سیاههسنگ سرد و سخت خارازده قفل بی صداییبه لبای خسته مانمیتونیم که بجنبیمزیر سنگینی دیوارهمه عشق من و توقصه هست، قصه دیدارهمیشه فاصله بودهبین دستای من و توبا همین تلخی گذشتهشب و روزای من و توراه دوری بین ما نیستاما باز اینم زیادهتنها پیوند من و تودست مهربون بادهما باید اسیر بمونیمزنده هستیم تا اسیریمواسه ما رهایی مرگهتا رها بشیم می میریمکاشکی این دیوار خراب شهمن و تو با هم بمیریمتوی یک دنیای دیگهدستای همو بگیریمشاید اونجا، توی دل هادرد بیزاری نباشهمیون پنجره هاشوندیگه دیواری نباشه...... پر پرواز...

حاضرم قسم بخورم اون دوست داشتنی که الان بین شماست یک درصد دوستداشتن و عشقی که بین ما بود نیست لحظه ایی هم نیست تو زمانی که باهاشی به من فکر نکنی شاید بگی عاشق شدی اما میدونم نیست .تو با عشق من جون گرفتی با عشق منم میمیری شاید بخندی اما یه روز بهت میگم.

پر پرواز...